nie wierzą

Pokochałam życie. Byłam dziś bardzo szczęśliwa, i w szkole wręcz tryskałam radością, twierdząc że kocham życie. Ludzie  uparcie szukali przyczyny mojej radości. Nie uwierzyli, że byłam radosna tak właściwie bez żadnego powodu.  Nie mogli zrozumieć, dlaczego wg mnie życie jest piękne, nie mogli zrozumieć jak można je kochać. Ja je pokochałam. Dziś spojrzałam na życie innymi oczami. Zaczęłam dostrzegać rzeczy których wcześniej nie dostrzegałam, widziałam tylko biedotę, smutek i strach o przyszłość, teraz widzę piękno świata, niepełnosprawnych którzy pragną żyć normalnie, staruszków próbujących odnależć się  w życiu, którzy cieszą się że jeszcze żyją, ponure miny, które pragną się roześmiać..  Wszyscy pragną się odnaleźć... Ja czuję że się odnalazłam...