| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
| 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
Idę. Zaleję robaczka, posłucham grajków ze Świadomości i pogapie sie tępawo na Manipulatorsów. Wszystko będzie na początku otoczone chorą atmosferą, stworzoną przez liczne napięcia pomiędzy wszystkimi.
Oderwę się. Pokopię, zostanę skopana. Może mi ulży.. Innym może też..
Tak źle, i tak źle! Nie wiem co robić, jak sie zachować, od czego zacząć. Nie mam pojęcia na czym stoję. Nie wiem gdzie idę, nie wiem gdzie dojdę.
I w tym wszystkim się cholernie (ale tak bardzo cholernie) boję. I tak sobie myślę, że najrozsądniej będzie się nastawić na błogą,szaleńczą i opętaną nieświadomość. Tak będzie najprosciej. Ale to nic nie zmieni. A co sie odwlecze, to nie uciecze. Bo najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie mozna postawić sprawy jasno. Bo nic nie jest jasne. Tylko zagmatwane i zamazane.
A tak swoją drogą, to ja mam talent. Do ładowania się w wielkie niewiadomo co.
Hmm.. chyba poczekam. Poczekam na koniec świata.
A co najgorsze z tego wszystkiego, to fakt, że zdaję sobie sprawę, że to wszystko i tak jest beznadziejne i bezsensu, i nawet nie mam podstaw, żeby o tym wszystkim rozmyślać. To dopiero tragedia.
Arg!
Myślałam że z pewnych rzeczy już wyrosłam.
Okazało się jednak, że z pewnych rzeczy się nie da wyrosnąć.
Siedzę, stękam "O mój Boże" "o nie,nie nie", jak tylko sobie przypomnę moje kretynizmy...:
Odwrotu nie ma. Pozostaje mi podnieść głowę, i twardo kroczyć dalej wybraną przez siebie drogą...
Może w tym roku popełnie znacznie mniej kretynizmów. Ale na tyle na ile życie poznałam, to zrobię ich jeszcze więcej. A właściwie to dobrze! Przynajmniej mam niesamowite wspomnienia(przyprawiające mnie o załamanie co prawda,ale co tam)
Kto wie, może sie uda. To co wymyśliłam w grudniu,się uda <przynajmniej plan A :)> . Hmmm, życie jest pełne niespodzianek, prawda? Prawda?